angst
Ooit sta je weer voor mijn deur...
met diezelfde lach...
diezelfde ogen..
diezelfde gedachten...
Ooit wilde je me kapotmaken...
nu ben je het langzaam aan het doen...
Je laat me in angst leven...
Toch...
hou ik de moed erin...
Jij...
maakt me geen tweede maal kapot...
Niet vandaag...
Nooit niet
met diezelfde lach...
diezelfde ogen..
diezelfde gedachten...
Ooit wilde je me kapotmaken...
nu ben je het langzaam aan het doen...
Je laat me in angst leven...
Toch...
hou ik de moed erin...
Jij...
maakt me geen tweede maal kapot...
Niet vandaag...
Nooit niet
Reacties op dit gedicht
| Color: | Woensdag, juni 12, 2002 14:51 |
| Nx dan bewondering voor je moed en je kracht... Met die gedachte geraak je er wel, daar ben ik zeker van Laat je leiden, steunen door mensen die het wel goed met je menen, en verwerf zo nog meer kracht om door te gaan, zodat die angst ooit helemaal verdwijnt |
|
