bidden
mijn knieën zijn dood..
ze prinkelen, en zijn rood..
dat krijg je van dat uren bidden..
op je knieën in het midden..
eenzaam in een kale kamer..
met een kruisje om mijn nek..
bidden tot de pijn, ben ik nu gek?
ik wil alleen maar gelukig zijn..
en door dat bidden
weet ik; god zou er voor mij zijn!
ze prinkelen, en zijn rood..
dat krijg je van dat uren bidden..
op je knieën in het midden..
eenzaam in een kale kamer..
met een kruisje om mijn nek..
bidden tot de pijn, ben ik nu gek?
ik wil alleen maar gelukig zijn..
en door dat bidden
weet ik; god zou er voor mij zijn!
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, juni 13, 2002 01:17 |
| bidden is praten met god tot je uitgesproken opstaat en overal waar je gaat luistert naar de weg van je lot tot ergens die ene god. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: 13 jarig britje~vlinder | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 12 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||