Die ene zaterdagavond
Op die ene dag dat ik met haar uit zou gaan,
Kreeg ik ineens veel zenuwen; geheel spontaan.
Toch ben ik gegaan en heb de tijd van mn leven gehad,
De hele tijd dat ik bij haar liep en zat.
Maar mijn leven draait nu niet meer om mij,
Nee het draait om haar.
De onbezorgde tijd van mij is nu eind'lijk voorbij.
Maar ik heb de moed niet om het haar te zeggen, echt raar.
Ik weet dat ik niet de enige ben
En ergens doet dat me plezier.
Dan weet ik dat ze nog iemand anders heeft,
Als ik er niet meer ben voor vertier.
Haar lieve lach maakt iedereen vrolijk.
Ze is gewoon de perfectie nabij.
En dan de dingen die ze met haar ogen zegt,
Ja het mooiste dat er bestaat, dat is zij.