Hoe kan iemand mij zo op de kast jagen
en kan ik daar zo onder de indruk van zijn?
Waarom blijf ik er maar over doorzagen
en vind ik het leven ineens niet meer fijn?

Ik moet me ertegen verzetten,
me er niets van aantrekken.
Maar ik moet daar van mezelf nu eenmaal op letten,
ik kan ze niet zo goed afbekken.

Ik wil aardig zijn
en aardig worden gevonden.
Maar dat doet pijn,
want iedereen heeft van die grote monden.

Daar komen rotdingen uit
terwijl ze het niet eens zo bedoelen,
maar voor mij klinkt het zo luid,
ik ga zulke dingen echt voelen.

Hee kom op,
geniet van het leven.
Zet je leven niet op de kop,
doordat mensen je rotgevoelens geven.