vurige stilte
Die eeuwige stilte,
haar blik, haar ogen,
ze doen mij verstenen,
zonder medogen
Ik wil haar iets zeggen,
maar kan plots niet spreken.
Ik wil haar voelen,
ik wil haar beetnemen.
Ik zit op slot,
ik kan niet bewegen,
kzit daar alleen,
zelfs verlaten door god.
Net wanneer ik weg wil,
naar de allerverste oorden.
Buigt ze naar mij toe
en fluistert, die 3 sleutelwoorden...
haar blik, haar ogen,
ze doen mij verstenen,
zonder medogen
Ik wil haar iets zeggen,
maar kan plots niet spreken.
Ik wil haar voelen,
ik wil haar beetnemen.
Ik zit op slot,
ik kan niet bewegen,
kzit daar alleen,
zelfs verlaten door god.
Net wanneer ik weg wil,
naar de allerverste oorden.
Buigt ze naar mij toe
en fluistert, die 3 sleutelwoorden...
Reacties op dit gedicht
| -Wouter-: | Donderdag, juni 13, 2002 20:41 |
| voor liefde moet je geduld hebben e!!! suc6 met exatjes | |
| Nijn: | Donderdag, juni 13, 2002 20:27 |
| Mooie titel, komt aan het eind van je gedicht helemaal tot zijn recht! Willemijn |
|
| MayadeBij: | Donderdag, juni 13, 2002 20:22 |
| Charmed by Medusa, Stijn? | |
| Xanthippe: | Donderdag, juni 13, 2002 20:14 |
| PRACHTIG! vooral het einde.. een heel andere wending dan ik had verwacht.. écht heel mooi! proficiat!! Groetjes, Xanthippe |
|
Over dit gedicht
| Auteur: autechre | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||