Het Rouwproces.
Iedere dag is vreselijk
Je weet dat hij dood is
Maar je wilt het niet aannemen
Bij de begrafenis sta je er
Als een stambeeld
Het is je grootvader die daar begraven wordt
Een tijdje leef je niet op deze wereld.
Je zweeft, erboven
Maar er komt een tijd dat je besef
Dat hij dood is
Je mist zijn tabaksgeur
Je mist de speciale geur in zijn huis
Pas wanneer je beseft dat je van hem houd,
Is hij overleden.
Reacties op dit gedicht
| Raymond: | Vrijdag, april 26, 2002 04:10 |
| Het leven is hard, maar je moet doorgaan en hij is altijd bij je, waar je ook gaat | |
| : | Vrijdag, december 08, 2000 23:29 |
| Voor mijn grootvader .... | |
Over dit gedicht
| Auteur: roosje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 05 december 2000 | ||
| Thema's: | ||