Eenzaam
Eenzaam en alleen
in een kamer vol mensen
Het lijkt best wel raar
maar dat is wat ik voel
Gewoon een erg leeg
en eenzaam gevoel
Tranen diep vanbinnen
ze komen er niet uit
Ze lijken vastgevroren
in het diepste van mijn hart
Woorden vinden geen uitweg
verloren vanaf de start
in een kamer vol mensen
Het lijkt best wel raar
maar dat is wat ik voel
Gewoon een erg leeg
en eenzaam gevoel
Tranen diep vanbinnen
ze komen er niet uit
Ze lijken vastgevroren
in het diepste van mijn hart
Woorden vinden geen uitweg
verloren vanaf de start
Reacties op dit gedicht
| dakota: | Donderdag, juni 13, 2002 22:31 |
| zo mooi verwoord en zo herkenbaar... Ik word er stil van... Dakota |
|
Over dit gedicht
| Auteur: karen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||