Eenzaam
Eenzaam .
Eenzaamheid is een groot verdriet ,
je kent haar wel maar verdraagd ze niet .
Je graf bedolven onder fraaié woorden ,
van mensen die je levend nooit aanhoorden .
Wat is het moeilijk om alleen te zijn ;
alleen met je zelf en die doffe pijn .
Eenzaamheid is ver verspreid ,
’t is een ziekte die goed gedeidt .
Hoe banger je wordt , hoe meer je vermijdt ,
hoe groter de kans dat het zich aan jou vergrijpt .
Alleen in de dood is het leven zacht ;
verzoend met het lot dat er niemand op je wacht.
Eenzaamheid , je vergeet haar nooit ,
geef haar je leven , dan heb je dit vergooit .
Op je grafsteen verschijnen dan geen spreuken ,
zefs geen spook dat op je graf komt beuken .
Marth Haesendonckx .
Eenzaamheid is een groot verdriet ,
je kent haar wel maar verdraagd ze niet .
Je graf bedolven onder fraaié woorden ,
van mensen die je levend nooit aanhoorden .
Wat is het moeilijk om alleen te zijn ;
alleen met je zelf en die doffe pijn .
Eenzaamheid is ver verspreid ,
’t is een ziekte die goed gedeidt .
Hoe banger je wordt , hoe meer je vermijdt ,
hoe groter de kans dat het zich aan jou vergrijpt .
Alleen in de dood is het leven zacht ;
verzoend met het lot dat er niemand op je wacht.
Eenzaamheid , je vergeet haar nooit ,
geef haar je leven , dan heb je dit vergooit .
Op je grafsteen verschijnen dan geen spreuken ,
zefs geen spook dat op je graf komt beuken .
Marth Haesendonckx .
Reacties op dit gedicht
| marjoleincris: | Zondag, april 01, 2001 17:13 |
| kheb gekeken bij je gedichten, vooral deze raakt me heel diep... kweet niet eens goed wat ik moet zeggen zo goed vind ik hem.. als je maar weet dat bij het lezen de tranen over mijn wangen gleden... ik kom er wel...en jij ook ik weet het zeker liefs |
|
| ilona: | Vrijdag, december 08, 2000 00:08 |
| fijn evarist dat je deze inspiratie deelt nu met ons...... | |
Over dit gedicht
| Auteur: marth haesendonckx | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 05 december 2000 | ||
| Thema's: | ||