IK BEN DOOF EN BLINDER DAN...
ik ben doof en blinder dan...
stemmen zeggen niets
spreken zonder zin
naar smeken hoef
ik niet te luisteren
onderhuids het fluisteren
het raakt me niet
de vragen in een stem,
het breken, kan ik
met een glimlach
weer vergeten
ik dans de stilte
van ieder uur muziek
minutenlang tot solo.
ogen strijken langs
ik ken geen blikken
van nog weten
ben ze snel vergeten
ze hebben mij en wat
ik voorstel nooit gezien
ik zoek mijn weg,
met handen en mijn
voeten stap voor stap
de verte schijnt een doel
onzichtbaar schreeuwen
met een grote smoel
maar ik ben doof en blinder
dan het kind in mij
dat nooit kon leven
wil melker
14/06/2002
Reacties op dit gedicht
| lenore: | Zaterdag, augustus 03, 2002 16:40 |
| Ik zou nu gebarentaal kunnen spreken... Maar je ziet het niet,... Ik zou kunnen spreken... Maar je hoort het niet... Misschien is je hand vastnemen en tonen dat ik er ben, goed genoeg om je ogen weer open te laten gaan. En je de muziek van het leven te laten horen... Kusjes Lotte |
|
| 8-9-tineke: | Vrijdag, juni 14, 2002 22:30 |
| hehe, ik word er ... ...keer op keer... ...stil van... liefs, tineke |
|
| Huting: | Vrijdag, juni 14, 2002 21:56 |
| Met veel bewondering gelezen Wil.. het is inderdaad elke dag genieten met jou... Liefs, Doortje |
|
| Lieverdje (de enige echte): | Vrijdag, juni 14, 2002 20:28 |
| Prachtig gedicht. Om af te printen en in te kaderen. Liefs, Lieverdje xxx |
|
| eclips: | Vrijdag, juni 14, 2002 15:24 |
| hey nonkel wil heel erg mooi ! xxxxxxxxxx tot op meeting ;-) |
|
| Hanneke Eirinn: | Vrijdag, juni 14, 2002 12:46 |
| mooie Wil.. | |
| lejaeghere rudi: | Vrijdag, juni 14, 2002 12:43 |
| Is het dan de spontaniteit en de verwondering van het kind in ons die het leven kleurt. Is het gemis van die zaken de reden van de kleurloosheid van zovele dagen in ons korte bestaan. Wie het weet 'wil' het misschien niet weten. Graag gelezen. Vanuit Vlaanderen een gemeende poëziegroet naar Nederland. Rudi | |
| Koelemij, Harold: | Vrijdag, juni 14, 2002 11:22 |
| Wil is een mens trotsheid bewogen krachtig en diep wie dat niet ziet is blind Sjappo Wil |
|
| waterval: | Vrijdag, juni 14, 2002 10:12 |
| Héél héél mooi....elke keer weer.... | |
| wil melker: | Vrijdag, juni 14, 2002 09:24 |
| Lieve ana, je raakt me zonder woorden. allen de verte is genoeg voor mij de rest is pijn. het is vergeten door niet willen weten maar op de wegen ligt venijn. liefs wil |
|
| Ana (stacia): | Vrijdag, juni 14, 2002 09:19 |
| ..... Waaw ! |
|
| blommeke: | Vrijdag, juni 14, 2002 09:14 |
| een prachtgedicht, heel veelzeggend, graag gelezen. |
|
| free: | Vrijdag, juni 14, 2002 09:02 |
| prachtig wil...blind en géén hond k herken t wel.... liefs free ~(O)~ |
|
| Jo Aelmans: | Vrijdag, juni 14, 2002 08:58 |
| Onder het genot van Dire Straits 'The walk of live', spring huppelend door mijn 'zenuwcentrum'. Want! Elke morgen is het gewoonweg een genot om een Melker te mogen aanschouwen! Goejuh Morguh! Jo. ;o)x |
|
| Wolfje: | Vrijdag, juni 14, 2002 08:53 |
| waaaah, dit is een knapperd Groeten van Wolfje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 14 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||