visualitatie
IK DOE MIJN OGEN DICHT,
IK LUISTER NAAR DE STILTE.
IK VISUALISEER.
MIJN VEILIGE PLEK IN HET ZICHT,
ALLES WAT ME VERKILDE.
VERDWIJNT ZACHTJES WEER,
VISUALITATIE,IK MOET ZE DOEN.
IK MAG ZE NIET VERGETEN,
IK MAG ZE NIET NEGEREN.
VERDWIJNEN UIT HET VERLEDEN,
TERUG IN HET HIER EN NU.
DAT IS HET UITEINDELIJKE DOEL.
§ linda §
IK LUISTER NAAR DE STILTE.
IK VISUALISEER.
MIJN VEILIGE PLEK IN HET ZICHT,
ALLES WAT ME VERKILDE.
VERDWIJNT ZACHTJES WEER,
VISUALITATIE,IK MOET ZE DOEN.
IK MAG ZE NIET VERGETEN,
IK MAG ZE NIET NEGEREN.
VERDWIJNEN UIT HET VERLEDEN,
TERUG IN HET HIER EN NU.
DAT IS HET UITEINDELIJKE DOEL.
§ linda §
Reacties op dit gedicht
| arie: | Vrijdag, juni 14, 2002 12:35 |
| Knap dat je jezelf weer op de rails krijgt door dit te kunnen en willen doen... Jij werkt aan jouw toekomst! liefs, Arie |
|
| Koelemij, Harold: | Vrijdag, juni 14, 2002 11:28 |
| Go for it LIn | |
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 14 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||