een storm
een storm die nooit eindigt,
voeten onderweg,
op zoek naar geluk,
naar een moment om lief te hebben,
een moment dat je wilt delen en tegelijkertijd
nooit meer wilt loslaten.
Je sleept je voort,
soms schoorvoetend, soms kruipend,
een andere keer vlieg je als een vogel.
Val je op je bek en breek je een vleugel,
maar zelfs dat kan je niet stoppen.
Een wereld vol illusies zit in je hoofd.
Maar ooit sta je op en zie je een blauwe lucht.
De wind blaast de blaadjes van je pad en je ziet
een lach op het gelaat van je geliefde......
Dan heb je gevonden wat je zocht.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: ria van schaik | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 14 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||