WOORDEN
WOORDEN
Harde woorden hoeken,
beschadigen en beuken pijn.
Verwonden ongestoord.
Dwingen tot een radeloos
onzeker zijn, geschrokken,
woordloos boos.
Felle woorden striemen,
slaan en trekken voren
langs je rug met bloed.
Het schrijnt en brengt
een kille woede mee,
agressie die je niet vermoedt.
Zachte woorden strelen,
helen wonden en zijn
teder voor gevoel.
Ze laten vrijer ademen,
voelen als een wens en
maken je tot mens.
Lieve woorden stralen warmte.
Laten delen in geluk,
Hebben ogen, die begrijpen
wie je bent en wat je voelt,
handen die je toekomst maken,
laten zien wat je bedoelt,
en een mond die zachtjes kust en
je vertelt dat jij de liefste bent.
WIL MELKER
06/12/2000
Harde woorden hoeken,
beschadigen en beuken pijn.
Verwonden ongestoord.
Dwingen tot een radeloos
onzeker zijn, geschrokken,
woordloos boos.
Felle woorden striemen,
slaan en trekken voren
langs je rug met bloed.
Het schrijnt en brengt
een kille woede mee,
agressie die je niet vermoedt.
Zachte woorden strelen,
helen wonden en zijn
teder voor gevoel.
Ze laten vrijer ademen,
voelen als een wens en
maken je tot mens.
Lieve woorden stralen warmte.
Laten delen in geluk,
Hebben ogen, die begrijpen
wie je bent en wat je voelt,
handen die je toekomst maken,
laten zien wat je bedoelt,
en een mond die zachtjes kust en
je vertelt dat jij de liefste bent.
WIL MELKER
06/12/2000
Reacties op dit gedicht
| zeeroosje: | Zondag, augustus 12, 2001 18:49 |
| Dat is wat ik allemaal gevoelt heb, zowel het goede als het wrede gedeelte, hoe kan je het beschrijven? liefs Roosje |
|
| poema: | Zaterdag, februari 17, 2001 21:55 |
| Oh,oh,oh, zijn dit geen woorden van een ontzettend lieve MAN. poema |
|
| Firebolt: | Donderdag, december 07, 2000 16:12 |
| Woordeloos..... ah... nee... toch een.... mooi...!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wil | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 06 december 2000 | ||
| Thema's: | ||