Liefde
Als liefde wenkt
volg haar dan
ook al is het geen
zekerheid wat ze
je schenkt,
zwicht als je durft..
als je kan.
Laat haar vullen
je behoeften
niet je leegte,
laat haar strelen
je teerste takken
bevend, trillend
in de wind
Extase zal zijn
wat je dan vind.
Zo verheft wind
alleen dat wat
vleugels heeft.
(geïnspireerd door Gibran Kahlil)
*nena*
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul: | Zondag, juni 30, 2002 21:24 |
| "wat je dan vindT", Nena. "alleen dat" is wat uitsluitend en stellig geformuleerd. Ik zou zeggen: Zo verheft de wind wat eigenlijk al vleugels heeft Maar je hebt er een mooi gedicht van gemaakt. Licht en teder. |
|
| Peter Pan: | Maandag, juni 17, 2002 16:05 |
| ja, niet geschoten is altijd mis en er is zeker moed voor nodig om te vliegen met wat hulp van dierbaren zal de vlucht een mooie ervaring zijn |
|
| Hans Winter: | Zaterdag, juni 15, 2002 02:25 |
| hoe zal liefde mij wenken als zij mijn takken zoekt, wat kan zij mij schenken als zij mij op vleugels roept, is zij mij gelijk gezind, kan zij rond mij komen, als eens een woester wind mijn adem heeft hernomen. |
|
| soesa: | Vrijdag, juni 14, 2002 15:17 |
| ja vraag ik me ook af, hij/zij heeft je in ieder geval goed/mooi geinspireerd!!! | |
| Jo Aelmans: | Vrijdag, juni 14, 2002 14:42 |
| Dit is een halfvol glas van een gedicht, maar vol van Liefde... ;-)) Prettig weekend, *nena*! Jo. ;o)x PS Wie is Gibran Kahlil? (Tsja, sorry... blont... *VETTE knipoog*) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nena | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 14 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||