Onmoet me in stilte
weg van alle gekheid
ik geef je en stukje van mij
geef me een moment
laat je binnen in de hoeken van mijn geest

Ik keek naar binnen bij een vreemdeling
vond mijn kern daar
hoor me als een sirene
mezelf in bed liggend
zo dat ik hem kon
als de hoeken van mijn geest

Als ieder andere ziel
voel je de nacht hard komen en langzaam gaan
leven gaat door en door en het gaat
in de hoeken van de nacht

Dus werp je huid af voor mij
en trek je kaft terug
zoveel over ons zelf
kunnen we ontdekken
dus wil je me binnen laten
wil je me binnen laten in de hoeken van je geest

Voor bij wat kansen
met onze ogen naar de grond
het kost maar een minuut
om even rond te kijken
maar in plaats daarvan kiezen we ervoor het af te staan
in de hoeken van onze geest

Dus ik sta nu voor je
oprecht en nog niet gebroken
vrezend voor het aanbreken van een nieuwe dag
en soms bedroeft als onuitgesproken woorden
maar ik laat je binnen, binnen in de hoeken van mijn geest
de hoeken van onze geest
de hoeken van onze geest.....