zoeken
Rennen doe ik , door de wind .
Rennen door de regen .
Rennen tot ik jou weer vind .
Niemand houd me tegen .
Mijn hart gebroken ,
mijn hoofd op hol.
je hebt mij verlaten,
Ik betaal de tol.
Ik zal je blijven zoeken,
nooit geef ik het op.
waar je ook bent,
en al kost het mijn kop .
Maar in de wereld waar je nu gedijd.
Daar is geen afstand,en ook geen tijd.
Maar ik zal komen,en heel gauw ,
dan vlei ik mijn lichaam weer tegen jou .
Pramodah .
Rennen door de regen .
Rennen tot ik jou weer vind .
Niemand houd me tegen .
Mijn hart gebroken ,
mijn hoofd op hol.
je hebt mij verlaten,
Ik betaal de tol.
Ik zal je blijven zoeken,
nooit geef ik het op.
waar je ook bent,
en al kost het mijn kop .
Maar in de wereld waar je nu gedijd.
Daar is geen afstand,en ook geen tijd.
Maar ik zal komen,en heel gauw ,
dan vlei ik mijn lichaam weer tegen jou .
Pramodah .
Reacties op dit gedicht
| Caroline Maas: | Maandag, december 31, 2001 02:40 |
| *zucht* Hoe romantisch! Lief verwoord lieverd! Veel liefs, Caroline |
|
| hannah: | Dinsdag, augustus 21, 2001 21:56 |
| ik snap precies wat je bedoelt , ik denk dat iedereen wel ooit zo'n moment heeft. De enige raad die ik kan geven is blijven rennen , ook als je valt. veel liefs |
|
| Caroline Maas: | Donderdag, mei 24, 2001 20:09 |
| Wat prachtig verwoord Pramodah, vooral het begin vind ik heel erg sterk! Veel liefs, Caroline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pramodah | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 06 december 2000 | ||
| Thema's: | ||