onzekerheid
ken je het gevoel, die ene moment,
waarin je lijkt te zweven, hoog boven de wolken.
alsof je de hele wereld vergeten bent,
tot alles heel hevig begint te kolken.
je valt in een storm naar beneden,
plots sta je met je beide voeten terug op grond.
maar ook dat duurt maar even,
en dan zak je weg, diep in een dal waar geen einde aan komt.
dan denk je aan de maatschappij,
hoeveel tijd en tranen je daar vergiet.
daar in dat diepe dal bevind ik mij,
daar, in de onzekerheid waarin jij me achterliet.
waarin je lijkt te zweven, hoog boven de wolken.
alsof je de hele wereld vergeten bent,
tot alles heel hevig begint te kolken.
je valt in een storm naar beneden,
plots sta je met je beide voeten terug op grond.
maar ook dat duurt maar even,
en dan zak je weg, diep in een dal waar geen einde aan komt.
dan denk je aan de maatschappij,
hoeveel tijd en tranen je daar vergiet.
daar in dat diepe dal bevind ik mij,
daar, in de onzekerheid waarin jij me achterliet.
Reacties op dit gedicht
| Kris Vansteenbrugge: | Donderdag, juli 11, 2002 15:07 |
| komische taferelen wel hier hoor :)) | |
| lucka: | Zaterdag, juni 15, 2002 21:58 |
| :-))))))))))))) | |
| lucka: | Zaterdag, juni 15, 2002 21:58 |
| mischien stel ik mezelf wel teveel vragen, maar zijn vragen er niet om gesteld te worden? das nu toch wel een vraag die ik me stel!! :-) wie weet, op een dag krijg ik mischien wel antwoord op mijn vragen! Maar dit is een vraag voor later, dan stel ik hem wel nog eens opnieuw! and remember people, allways keep on smiling, never forget to smile!!!! |
|
| solé: | Zaterdag, juni 15, 2002 19:34 |
| ik ben het helemaal eens met Kris!Je moet je niet zoveel vragen stellen en het komt allemaal wel goed! Leef van moment tot moment en neem alles wat je krijgen kan maar mee!! De goede dingen overwinnen altijd de slechte dingen :-) en maar goed ook! Een beetje zeker zijn van jezelf ! Miffytjex |
|
| Kris Vansteenbrugge: | Vrijdag, juni 14, 2002 22:34 |
| zoals je zelf zegt is niets eindig, alles loopt eindeloos door. een medaille heeft twee zijden, een gouden en een roeste. de gouden overheerst de roeste kleur, het goede overwint het slechte maar alleen de slimsten zijn dom genoeg om dat te begrijpen. ik denk dat je jezelf veel vragen stelt, als je ze eens zou stellen tegen de juiste persoon zou je misschien een heel andere kijk op de dingen krijgen. ik weet het niet, het zijn alleen maar slimme mensen die iets proberen, terwijl de domm |
|
| Pascalle: | Vrijdag, juni 14, 2002 21:51 |
| klim met me mee naar boven..om de zon weer te zien schijnen!!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: lucka | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||