Reisgenoot naar de dood
Uitdaging aangegaan
ben ik niet bang
het leven te omhelzen
Mijn reisgenoot
naar de dood
die ik elke dag een beetje sterf
Reacties op dit gedicht
| Voske: | Maandag, juni 17, 2002 21:00 |
| Knap gedichtje Lievertje en wat dat sterven betreft;wat zou ons nog aanzetten tot genieten als we het eeuwig leven hadden,misschien stelden we het dan altijd wel weer uit naar later. Groetjes,Voske |
|
| eddy daemen: | Zaterdag, juni 15, 2002 11:09 |
| Mooi lieverdje, kort maar super...eddy.. | |
| Bert Lagom: | Zaterdag, juni 15, 2002 02:43 |
| Ja hoor Lievedje, het is een mooie beschrijving vanhet leven... Maar dat het leven nog lang duurt voor ons allen zodat we van elkaars gedictne kunnen genieten... Liefs Ben |
|
| Koelemij, Harold: | Vrijdag, juni 14, 2002 23:34 |
| hola hola das diepzinnege taal zo zijn we allemaal Harrie (::) hahahah |
|
| PeterdB: | Vrijdag, juni 14, 2002 23:29 |
| wilskrachtig en realistisch; mooi verwoord in een paar zinnen | |
| charly: | Vrijdag, juni 14, 2002 23:25 |
| Kort maar prachtig Lieverd, | |
| boylovertje: | Vrijdag, juni 14, 2002 22:15 |
| ik vind het een heel mooi gedicht en ik wens je veel sterkte toe | |
Over dit gedicht
| Auteur: Fenix | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 14 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||