Marina en Wil in het moeras
Het was een
oneindige vlucht muggen
die het beeld onttrokken
waardoor schoonheid verdween
van het moeras,
kikkers en bramen
alleen de brandnetels
doemden op als waarschuwing
zodat paden blokkeerden
ons de terugweg wezen
als een ongewild bevel
van een fotoloze wandeling
kikkerdril en voetsporen
dieper dan diep achterlatend
als een herinnering
en wat ook nog blijft
zijn kleine muggen gaatjes
van een intense verbondenheid
zou het zo weer overdoen
maar dan met lange mouwen.
15-06-‘02/0:07
Reacties op dit gedicht
| free: | Zaterdag, juni 15, 2002 17:43 |
| k heb nooit last van muggen :) leuke impressie liefs free ~(O)~ |
|
| ~Marina~: | Zaterdag, juni 15, 2002 16:46 |
| grijnzz ik blij met mijn lange mouwen!! (al was dat warm...) alleen die ene stomme muggebult op mijn hand..... ;-)) |
|
| Koelemij, Harold: | Zaterdag, juni 15, 2002 15:36 |
| Muggen, zoek dekking | |
| Laurens Windig: | Zaterdag, juni 15, 2002 07:51 |
| Hier ga ik mij eens even in nestelen, | |
| arie: | Zaterdag, juni 15, 2002 01:16 |
| Aiii prikkende muggen die een leuke natuurwandeling verstoren. Sja.. Lange mouwen is een pré tegenwoordig... Staat ook beter dan die eeuwig lange tenen hoor ;) Arie |
|
| christina: | Zaterdag, juni 15, 2002 00:39 |
| Mooi geschreven Wil Liefs en slaap lekker he |
|
| Hanneke Eirinn: | Zaterdag, juni 15, 2002 00:37 |
| Mooi Engel :) | |
| The Wizard Of Lightning: | Zaterdag, juni 15, 2002 00:34 |
| zkr wel met lange mouwen.. tegenwoordig kan je de meest vreselijke ziektes oplopen aan prikkende beesten in het moeras.. Mooi werk met een mooi fleugje humor aan het einde! |
|
