Afscheid is weerzien (voor Marina)
Zwaarmoedig was de weg
die weer afscheid bracht
een kus of drie
die warm na trilt
als mijn armen
hoog in de lucht zwaaien
naar een bus
die in de bocht verdween
in een diepe deling
is mijn gevoel betoverd
in een innerlijk paradijs
die kostbaar blijft
voor een lange tijd
maar uiterlijk
verdween eenzaam
de man
op zijn scootmobiel
niemand voelt zijn lach
innerlijk zing ik weer
mijn eindeloze lied
zoals jij dat zal doen
op je weg terug
afscheid is weerzien.
15-06-‘02/0:32
Reacties op dit gedicht
| free: | Zaterdag, juni 15, 2002 17:47 |
| mooi afscheid beschreven angel zag t voor me.... liefs free |
|
| ~Marina~: | Zaterdag, juni 15, 2002 16:54 |
waar de lelie het water raakt en in beroering brengt brengt afscheid verwachtingen en een band met de toekomst liefs... |
|
| michris: | Zaterdag, juni 15, 2002 14:56 |
| ..en elkaar ontmoeten...telkens blijven en blijvend ontmoeten... michris |
|
| Laurens Windig: | Zaterdag, juni 15, 2002 07:36 |
| Prachtig geschreven Wil! | |
