Eenzaamheid zingt het hoogste lied
Was het een vlucht
In een stilte
Voor de vele innerlijke stormen gevlucht
Me koesterend in een warmte
Te koud en eenzijdig
Om me warm te kunnen houden
Te koel en ijzig
Om me bij deuren weg te houden
Eenmaal geopend
Geven ze pijn de ruimte
Haar scherpte ongekend
Telkens opnieuw verloren in de stilte
Wanneer besef doordringt
En vertelt over eenzaamheid
Die het hoogste lied zingt
Als aanvoerster van een stille strijd.
In een stilte
Voor de vele innerlijke stormen gevlucht
Me koesterend in een warmte
Te koud en eenzijdig
Om me warm te kunnen houden
Te koel en ijzig
Om me bij deuren weg te houden
Eenmaal geopend
Geven ze pijn de ruimte
Haar scherpte ongekend
Telkens opnieuw verloren in de stilte
Wanneer besef doordringt
En vertelt over eenzaamheid
Die het hoogste lied zingt
Als aanvoerster van een stille strijd.
Reacties op dit gedicht
| free: | Zaterdag, juni 15, 2002 17:49 |
| liefde hoort warm te voelen anders is er iets mis... mooi geschreven liefs free ~(O)~ |
|
| tonny: | Zaterdag, juni 15, 2002 12:40 |
| Stilte sust,in eenzaamheid gevlucht,maar het is toch de liefde waarvoor beiden zijn gevlucht. | |
| karin jansen: | Zaterdag, juni 15, 2002 07:41 |
| wow, heel mooi geschreven! | |
| Laurens Windig: | Zaterdag, juni 15, 2002 07:28 |
| De titel spreekt me ook wel aan. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Mistique | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||