Verdoofd
Flankerend aan elkaars zij
Door de dalen van onze ziel
Verdragen doen wij
Elke obstakel, ook al zo futiel
Drinken samen de maagdelijke wijn
Bitter en vol verborgen gram
Die spreekt voor je pijn
En ook je vreugde ontnam
Een lach tover ik je daarom eminent
Fonkelende fidele uitingen
Dat je speciaal voor me bent
Brengt me tot deze open uitlatingen
Als je wenend zacht ontwaakt
En de kussens je verdriet vertalen
Heb je me joviaal koerier gemaakt
Die je dra uit je ellende komt halen
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Zondag, juli 14, 2002 12:51 |
| Ja mooi hoor! | |
| Sequence: | Zaterdag, juni 22, 2002 14:45 |
| Hmmm die viv! Seq. |
|
| Koelemij, Harold: | Zaterdag, juni 15, 2002 15:41 |
| hm maagdelijke wijnen mooi viv Har (::) |
|
| MayadeBij: | Zaterdag, juni 15, 2002 12:40 |
| Sprankelend en hoopvol gedicht ViV, bijna betoverend! Lekker dwarrelend, vliegend en glimlachend, maar vooral, Lief!!!! | |
| Hanneke Eirinn: | Zaterdag, juni 15, 2002 11:31 |
| hmm herlees 't nu en hoop toch niet dat 't op mij slaat.. :( kusknufffff | |
| Hanneke Eirinn: | Zaterdag, juni 15, 2002 09:28 |
| heel mooi Viv..and typical you! :) kusknuf | |
Over dit gedicht
| Auteur: viv | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 15 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||