Jij nam mijn hand zomaar
En nam me mee
Naar het mooiste sprookjesland
Naarmate de uren verstreken
Ging ik me beseffen
Dat ik het misschien weer
Achter zou moeten gaan laten
Dit hemels leven
Zou ik dat moois
Weer achter moeten laten
Wat me zo diep in mijn hart
Heeft weten te treffen
Juist die plekken
Die ik zo goed afgeschermd had
Vooral mijn diep geschonden hart
Daar zou niemand ooit nog komen
Dat was voor mij
Al heel lang verleden tijd
Maar jij kwam overal doorheen
Jij keerde voor mij het tij
Mijn gevoelens
Ik wist dat ze nog allemaal leefden
Want jij wist met jou liefde en tederheid
Mij dat terug te geven
En geloof me dat gevoel
Dat wil je voor altijd willen kunnen beleven
Ik zal met hart en ziel
Nooit en te nimmer vergeten
Wat jij
Mij toen die tijd terug hebt gegeven
Mijn gevoel
Het zat er nog wel
Jij haalde het weer naar boven
Al na een tel
Gelijk al met die hand
Was er zo een diepe eigen vertrouwde band
Net of alles zo behoorde te zijn
Liefde zoveel ervaren
Het doet gewoon pijn
Ook omdat ik dacht
Dat het van korte duur zou zijn
En ik je weer zou moeten laten gaan
Vertrouwd en eigen
Voelde jij gelijk aan
Net of we samen
Al een heel leven hadden gegaan
Jij was sinds lange tijd iemand
Die mijn hart heeft verstaan
En zover wist door te dringen
Ook in mijn dagelijks bestaan
Kon ik jou niet meer
Uit mijn gevoel en gedachten verdringen
Ik vond mezelf
Totaal in jou verloren
Bij jouw was het
Dat ik
Te diep achterliet mijn sporen
Jouw gevoelens
Die compleet ontspoorden
Ik zal je nooit en te nimmer laten gaan
Want ik wil samen met jou
Nog steeds hand in hand
Naar ons sprookjesland
Kunnen gaan