roedeloew
soms weet je dat het tijd is om te vertrekken
dan weet je dat het afscheid te lang is uitgesteld
dat er niets nieuws meer is te ontdekke
zit je vast in de stank van je eigen vuilnisbelt
dan weet je dat je moet gaan
dus met in mijn oogkas een traan
zeg ik voorgoed vaarwel
en denk niet jou tijd komt te snel
de traan rolt langs mijn wang
en ik denk aan al mijn kamerade
en zeg in mezellf: wees niet bang
mijn pols begint in het rode vocht te bade
maar goed nu is er geen terugweg meer
en dan begin ik te lache
en nog harder, en nog een keer
want ik ben vrij
dan weet je dat het afscheid te lang is uitgesteld
dat er niets nieuws meer is te ontdekke
zit je vast in de stank van je eigen vuilnisbelt
dan weet je dat je moet gaan
dus met in mijn oogkas een traan
zeg ik voorgoed vaarwel
en denk niet jou tijd komt te snel
de traan rolt langs mijn wang
en ik denk aan al mijn kamerade
en zeg in mezellf: wees niet bang
mijn pols begint in het rode vocht te bade
maar goed nu is er geen terugweg meer
en dan begin ik te lache
en nog harder, en nog een keer
want ik ben vrij
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: ap dob | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||