De witte dood
Het komt op floeren pantoffels,
gevoed door je nieuwsgierigheid.
Het verschaft je een ongelofelijk genot,
dat geen mens kan verlenen en beschrijven.
Je voelt je in de hoogste sferen.
En je kleurt de dag met je eigen schakeringen.
Gedirigeerd door je geest,
die je steeds meer vraagt.
Je voelt je een supermens
die geen enkele uitdaging
te groot vind voor zich zelf
in zijn eigen wereld.
Ondertussen valt je lichaam
in de greep van haar
en wordt stilaan vermoord
door haar macht.
Het gevoel is onbetaalbaar
en bijgevolg betaal je de prijs
met je eigen lichaam,
dat voor je voeten in kleine stukjes valt.
gevoed door je nieuwsgierigheid.
Het verschaft je een ongelofelijk genot,
dat geen mens kan verlenen en beschrijven.
Je voelt je in de hoogste sferen.
En je kleurt de dag met je eigen schakeringen.
Gedirigeerd door je geest,
die je steeds meer vraagt.
Je voelt je een supermens
die geen enkele uitdaging
te groot vind voor zich zelf
in zijn eigen wereld.
Ondertussen valt je lichaam
in de greep van haar
en wordt stilaan vermoord
door haar macht.
Het gevoel is onbetaalbaar
en bijgevolg betaal je de prijs
met je eigen lichaam,
dat voor je voeten in kleine stukjes valt.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 16 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||