aan het zenuwachtig trillen van je stem
weet ik dus echt veruit meer dan genoeg
daarom dat ik het je ook niet vroeg
voor dat soort details heb ik een rem
kan je me niet subtiel laten gaan?
me verlaten in stilte en duisternis?
of kordaat zeggen gedaan met onze verbintenis?
ik heb voor jou toch afgedaan?
nee, je maakt er een sport van me te raken
even testen hoe je mij hart nu kan breken
kijken hoe je je frustraties kan wreken
door me volledig in stukken te kraken
het hoeft voor mij al niet meer
ik wil nog niet mee naar je toe
ik ben al die verwijten moe
en toch sta ik er vanavond weer
weemoed in mijn schoen, hart in mijn keel
een tasje vol gebreken en een valies vol schuld
op naar een nieuwe week, een test voor ons geduld
ooit wordt het me toch te veel
na zoveel jaren doet het nog steeds hartezeer
om jullie twee als koppeltje samen te zien
en ik besef heel goed dat ik je niet verdien
daarom dat ik de pijn ook verbijt elke keer
maar ik smeek je nu, met kniƫen op de grond
maak een foutje, welk kan me niet baten,
geef me gewoon iets om je te kunnen haten
dat is iets wat ik tot nu toe nog steeds niet vond
ik kan je niet loslaten, je zit veel te diep
je bent mijn alles, mijn droom, mijn leven
de engel die me tot in de hemel kan doen zweven
daarom dat ik ergens hoop dat het anders liep
ach ik hou er mee op, heb genoeg geklaagd
ik hoop alleen dat ik overeind blijf staan,
dat jullie relatie nooit stuk zal gaan
en dat mijn liefde voor jou ooit vervaagt