kon ik maar anders zijn
net als een kaars,die steeds kleiner en kleiner wordt,
zo voel ik hoe ik diep van binnen stilletjes kapotga van verdriet.
het liefst zou ik weggaan uit dit leven,
maar er is niemand die het ziet.
ik wil weg,ik wil dood,ik wil alles achter me laten
mijn leven heeft geen zin meer,dat valt niet om te praten.
niemand kan me helpen,met al dat verdriet en al die pijn
kon ik maar even die gevoelens vergeten,kon ik maar anders zijn.
zo voel ik hoe ik diep van binnen stilletjes kapotga van verdriet.
het liefst zou ik weggaan uit dit leven,
maar er is niemand die het ziet.
ik wil weg,ik wil dood,ik wil alles achter me laten
mijn leven heeft geen zin meer,dat valt niet om te praten.
niemand kan me helpen,met al dat verdriet en al die pijn
kon ik maar even die gevoelens vergeten,kon ik maar anders zijn.
Reacties op dit gedicht
| Greetn: | Maandag, december 01, 2003 14:26 |
| suc6 meid! je moet doorzetten, ikzelf heb ook een zefmoord willen plegen, maar ik ben nog steeds blij dat mijn zus me gevonden heeft, ik zie alles nu veel zonniger | |
| anne: | Maandag, februari 26, 2001 19:57 |
| Mooi gedicht, ik wil ook niet langer leven met het leven wat ik nu heb, wil je me een keer mailen? Heel graag. (Ik wil wel even zeggen dat ik 12 jaar ben en misschien wil je mailen met iemand die ouder is?) |
|
| Margreet: | Woensdag, februari 07, 2001 09:40 |
| ik ken het...maar ik ben te laf...Als je me een keer wil mailen, graag! xxx | |
| black flowertje: | Donderdag, december 07, 2000 20:30 |
| meid.... je moet niet opgeven... iedereen is mooi zoals hij is... If you wonna talk... Im here... xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Margreet | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2000 | ||
| Thema's: | ||