Tranen vloeien over mijn wang
en niemand die mij helpen kan
Ik sta alleen
zelfs geen moeder om me heen
Ik dacht dat ze achter me stonden
maar ze krassen alleen open de wonden
ze geloven me niet
ze laten me stikken dat doet verdriet
wordt genegeerd ze kennen mij niet meer
ze willen me niet daar komt het op neer
en als ik iets vraag krijg ik geen antwoord
ik ben het die hun leven heb verstood
ik speel verraad
omdat ik dingen niet toe laat
nee zou jij we misbruikt willen worden elke nacht
en elke keer weer vies van jezelf en denken ik ben weer verkracht
Maar me ouders zeggen hetis je eigen fout
dat hij me pijn doet laat hun koud
Tis normaal zeggn ze dan
dat zoiets in elk gezin wel kan
maar ik weet wel degerlijk van niet
kijk maar eens als ik andere vriendinnentjes thuis ziet
En mijn broer doet dat niet hoor hetis zo'n lieve jonge
Ik mag niet liegen dat is zonde
ik ben toch zo'n lieve meid
maar als ik lieg raakt hun vertrouwen in mij kwijt
en dan schreeuw ik ik lieg NIET luister dan eens naar mij
maar dan is volgens jou onsgesprek voorbij
waarom doe jij je ogen ervoor dicht en doe je net of je neus bloed
zie je da niet wat hij doet?
hoor je mij dan niet als ik weer loop te huilen
zie jij het niet dat ik me bij jou wil verschuilen
jullie leerde me vanalles bij
en nu het moelijk word zetten julie mij opzij
jullie kind ben ik niet meer
en leg me er maar bij neer