niemand
niemand kijkt door mijn masker heen,
ik heb verdriet, ik ben alleen.
ik verwacht geen hulp van anderen
want niemand weet van die pijn in mij
ik laat niet bij me binnenkijken
mijn buitenkant is meestal blij
toch wacht ik op een woord
of een gebaar van troost
ik zou me over willen geven
maar mijn gebed wordt niet verhoord
van binnen ben ik bevroren
van buiten lijk ik zonneschijn
maar eens zal mijn innerlijk buiten komen
zal ik dan eindelijk gelukkig zijn?
ik heb verdriet, ik ben alleen.
ik verwacht geen hulp van anderen
want niemand weet van die pijn in mij
ik laat niet bij me binnenkijken
mijn buitenkant is meestal blij
toch wacht ik op een woord
of een gebaar van troost
ik zou me over willen geven
maar mijn gebed wordt niet verhoord
van binnen ben ik bevroren
van buiten lijk ik zonneschijn
maar eens zal mijn innerlijk buiten komen
zal ik dan eindelijk gelukkig zijn?
Reacties op dit gedicht
| GerdaC: | Dinsdag, juli 30, 2002 22:28 |
| Ik help het je hopen, het geluk is voor iedereen weggelegd dus ook voor jou... Liefs Gerda |
|
| Josje: | Vrijdag, september 14, 2001 14:59 |
| ongelovelijk mooi gedicht! Ik weet precies hoe je je voelt! xxx |
|
| radeloos: | Donderdag, december 07, 2000 17:33 |
| vecht ervoor!!!!!!!ooit wordt je weer gelukkig....zeker weten | |
Over dit gedicht
| Auteur: Margreet | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2000 | ||
| Thema's: | ||