Weg
Hij lag daar zo vredig en goed,
terwijl het toch mij zo pijn doet.
Hij is weggegaan,
niet om ons alleen te laten staan.
Hij moest gewoon gaan,
het was volle maan.
Hij is nu weg,
en wie hebben er nu pech.
Het is niet fijn,
al die pijn.
Het is van verdriet,
het lijkt nu net een lied.
Er is iemand weggenomen,
hij zal nooit meer terug komen.
terwijl het toch mij zo pijn doet.
Hij is weggegaan,
niet om ons alleen te laten staan.
Hij moest gewoon gaan,
het was volle maan.
Hij is nu weg,
en wie hebben er nu pech.
Het is niet fijn,
al die pijn.
Het is van verdriet,
het lijkt nu net een lied.
Er is iemand weggenomen,
hij zal nooit meer terug komen.
Reacties op dit gedicht
| bevertje: | Donderdag, augustus 01, 2002 21:35 |
| heel erg mooi gedichtje Jasper. Jij kent mij misschien niet maar ik ben een vriendin van je zussie! Mijn compimenten hiervoor! En hou je hoofd omhoog! Liefs, Naomi |
|
| Ramon Kuiters: | Vrijdag, juni 21, 2002 13:18 |
| volgens mij zit het bij jullie in de familie echt heel mooi!!!! | |
| Esch: | Maandag, juni 17, 2002 00:37 |
| Wow broertje van me!!! Ik wist niet dat jij zo goed kon dichten!!! Je kan het nog beter als mij ook!!! :D Je weet het he als er iets is je mag ALTIJD naar me toe komen!! Echt een heel mooi gedichtie!! Veel Liefs... |
|
| No Name: | Zondag, juni 16, 2002 16:13 |
| en dat doet pijn... ik ken het veel sterkte! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jasper Quintus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 16 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||