in de diepte van mijn ziel,
gevoelens en woorden die samenkomen.
verstand is hier nihil,
begrip is zo diep nooit gekomen.

hoop en angst vormen samen een geheel,
alles bestaat hier en tegelijkertijd ook niets.
van het leven is dit het toneel,
alles is niets en niets is iets.

gedachten zweven langs een onbewolkte lucht,
waarbij zij de wolken vormen.
vogels zijn allang gevlucht,
het wordt duister en zal gaan stormen.

Storm in mijn ziel,in mijn ik,
onweerswolken doemen op aan de horizon.
bliksem daalt neer in mijn ziel, ik schrik,
strijd tussen duister en licht;het duister won.

strijd werd opgegeven, niet afgemaakt,
ik doe wat ik zolang niet kon.
bloed stroomt als het mes mijn polsen raakt,
alles wordt donker,alles wordt zwart,de strijd is toch afgemaakt en het duister won.