De mooiste momenten...

Wij beleefde de goede momenten,
beleefde de grootste momenten,
de gekke vreugde, van vreemde gedachten,
om samen te leven, het lot te tarten...
In onze prille levensjaren,
waarin de liefde ons aankeek,
en wij elkaar herkende,
met of zonder een cent...
Wij schreeuwen de lente in,
we waren gelukkig, ondanks alles,
want onze liefde was gelijk,
zonder zorgen en verdriet...
De heldere ochtendgloren,
of een grijze dageraad,
voor ons was het egaal,
we leefde als twee kinderen...
Maar deze dag is triest,
als ik zie hoe die twee kinderen,
vijandig elkaar verwijten,
elkaar voorbij lopen als vreemden...
Wij beleefde de grootste en goede momenten,
een vervlogen herinnering...

Geschreven door

Jeffry

Reacties op dit gedicht

Jeffry vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Ria Overwater:	Zondag, juni 16, 2002 19:43
Jammer, het was dus zo mooi! Waarom gebeuren dit soort dingen toch? Sterkte Liefs Ria

Koelemij, Harold:	Zondag, juni 16, 2002 18:44
hhahhahah har gaat even lachen ik denk die jeff heeft een bundel alle 13 goed hm nou ik het schrijf denk ik weer vandaag gelezen is morgen een herrinering sjappppo Jeffry

Over dit gedicht

Auteur: Jeffry
Gecontroleerd door: Frummel
Gepubliceerd op: 16 juni 2002
Thema's: [Liefde] [Vroeger/Herinneri] [Verdriet]