bedenk even
als ik weer met betraande ogen
beweer dat je tegen me hebt gelogen en schreeuwend
aan de telefoon hang, dat ik echt niet meer wil leven
bedenk dat heel even.
ik ben bang, dat je weggaat, bang dat je me ooit echt alleen laat
dus als mijn pijn ondragelijk is,
en ik roep dat je fout bent
dat ik zonder jou niet verder wil leven,
bedenk dan heel heel even.
dat ik je zo mis, dat ik bang ben voor de wereld, bang ben om alleen te zijn.
zolang mijn hart klopt klopt het voor jou
want jij bent mijn bron van leven, en als ik weer hysterisch word
bedenk dan heel heel even dat ik wel van je hou.
beweer dat je tegen me hebt gelogen en schreeuwend
aan de telefoon hang, dat ik echt niet meer wil leven
bedenk dat heel even.
ik ben bang, dat je weggaat, bang dat je me ooit echt alleen laat
dus als mijn pijn ondragelijk is,
en ik roep dat je fout bent
dat ik zonder jou niet verder wil leven,
bedenk dan heel heel even.
dat ik je zo mis, dat ik bang ben voor de wereld, bang ben om alleen te zijn.
zolang mijn hart klopt klopt het voor jou
want jij bent mijn bron van leven, en als ik weer hysterisch word
bedenk dan heel heel even dat ik wel van je hou.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: kimmetje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Goony | ||
| Gepubliceerd op: 16 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||