zonnebloemen

Ik wil een and're koers gaan varen
maar ben het noorden kwijt.
Al kan ik jou nooit evenaren,
wees mijn gids voor altijd.

Het eenzame eiland ligt nu verlaten
ik zet weer vaste voet aan land.
Achter mij blijven storm en piraten
voor mij uitgestrekt jouw hand.

Laat mijn ogen open gaan,
maak mijn hart warm en blij
toon mij de weg die ik kan gaan
mijn eigen 'Route du Soleil'.

Geschreven door

Inge Lambrichts

Reacties op dit gedicht

Inge Lambrichts vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Hans Winter:	Dinsdag, juni 18, 2002 00:14
de bomen staan een beetje schuin door de wind uit het westen, de bloemen richten zich zuid, ik zing er van lente met vogelorkesten.

PeterdB:	Zondag, juni 16, 2002 22:48
goed geschreven Inge!

Over dit gedicht

Auteur: Inge Lambrichts
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 16 juni 2002
Thema's: [Verwarring] [Toekomst]