Afstanden
Een brug geasfalteerd
tussen ziel en verstand
maar kan niets halen
vanuit de ziel
alleen iets brengen
de grachten er om heen
zijn alleen de voorbode
voor de grote oceaan
die de ziel blijft
je kan er alleen in springen
leef je in de ziel
ervaar je de wijsheid
puur en oprecht
er is geen plaats
voor het verstand
elk vertaalde woord
van je zuivere ziel
door het verstand
is getekend
door bemoeizieke emoties
zo ga ik op en neer
seconde na seconde.
17-06-‘02/0:02
Reacties op dit gedicht
| michris: | Maandag, juni 17, 2002 05:16 |
| Geweldig, wat een schoonheid van woorden! michris |
|
| wijnand.=: | Maandag, juni 17, 2002 01:04 |
| de dame's voor mij hebben al genoeg gezegd heb hier niks aan toe tevoegen in een woord fantastisch |
|
| Quira: | Maandag, juni 17, 2002 00:30 |
| wow .. mooier kan het gewoon niet !! | |
| Sheena: | Maandag, juni 17, 2002 00:18 |
| ........ een parel, ben verder woordeloos .... Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 17 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||