De zon breekt door,
een nieuwe dag begint,
door het leven gegrepen, door niemand bemindt.

Uitgendodigt voor een feest,
maar puur voor de schijn,
toch maar gegaan,
eigenlijk wil je thuis zijn.

geen prettig gevoel,
ging het liefst alweer weg,
bedenkt dat je dat niet maken kunt,
maar niemand die wat tegen je zegt.

De avond kruipt om,
de klok slaat twaalf uur,
met een smoes ga je weg,
alleen op weg naar huis, wat een duur.

Een glimlach op een gezicht,
een bedankt voor het komen,
een tot de volgende keer,
daar kun je toch alleen maar van dromen.

Een jongen viel je op,
dat is weer wat te fantaseren,
och meisje, je bent pas 15,
je moet nog heel veel leren.

Je probeert het veel te goed,
wil veel te volwassen lijken,
terwijl je daarvoor alleen nog maar boet,
het zal ooit wel eens nuttig blijken.

Leef je eigen leven,
een nieuwe dag breekt aan,
dan valt er veel meer te geven,
en zul je snel niet alleen meer staan.