Tijd.
Tijd.
Tijd is een strijdveld,
een onzichtbare verloofde
waar niets blijft
een begrafenis
voor dingen
die je niet meer weet
of
niet meer vergeet
en zelfs met de ogen dicht
zie je zeelieden
die er onder slapen
bedekt met dromen aan kalendermeisjes
en
er zitten zelfs kaarsen
aan het raam tussen
en de smaak van je lippen
tussen die tijd
die steeds verder afdwaalt
in deze slapeloze zoen.
Sammeke.
Reacties op dit gedicht
| Robski: | Maandag, juni 17, 2002 01:19 |
| Mooi... Geef jezelf een beetje van dit.. en ook dat komt weer goed :) liefs, Rob |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sammy de zutter | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||