dankjewel
Ik kan er niets aan doen, dat ik telkens aan je moet denken
je ogen, hoe je praat, de zinnen die je maakt
ik kan ze niet vergeten
Jij hebt me anders naar de wereld laten kijken,
me laten geloven in mezelf:
ik ben niet anders dan anderen
ik ben wie ik ben
en daar kan niemand wat aan veranderen,
alleen ik zelf misschien
maar door jou ben ik erachter gekomen
dat niet iedereen me een "vaag wijf" vind
want jij mag me zoals ik ben
en dat betekend voor mij heel veel
dankejewel
je ogen, hoe je praat, de zinnen die je maakt
ik kan ze niet vergeten
Jij hebt me anders naar de wereld laten kijken,
me laten geloven in mezelf:
ik ben niet anders dan anderen
ik ben wie ik ben
en daar kan niemand wat aan veranderen,
alleen ik zelf misschien
maar door jou ben ik erachter gekomen
dat niet iedereen me een "vaag wijf" vind
want jij mag me zoals ik ben
en dat betekend voor mij heel veel
dankejewel
Reacties op dit gedicht
| Mesmer: | Vrijdag, juni 21, 2002 13:26 |
| ontroerd :) | |
| ardalan: | Maandag, juni 17, 2002 21:58 |
| heerlijk gevoel ... | |
| Ramon Kuiters: | Maandag, juni 17, 2002 10:56 |
| hmmm lief gedicht | |
Over dit gedicht
| Auteur: mirt | 
|
|
| Gecontroleerd door: Goony | ||
| Gepubliceerd op: 17 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||