Hij hoopte op vriendschap
Maar hij hoopte verkeerd
Want ze heeft om de haverklap
Zijn hartje bezeerd

Schreef hij een brief
Dan vond ze hem laf
Zei hij iets lief
Dan scheepte ze'm af

E-mails, hij stuurde er haar heel wat
maar ze antwoordde niet
Ze beseft nu pas wat voor kans ze heeft gehad
Nu hij haar woordenloos achterliet

Vandaag zei hij immers onbevreesd
wat hij nooit had durven zeggen
Zij, ze knikte en keek maar wat bedeesd
En hij terwijl maar alles uitleggen

Had ze die woorden maar eerder gehoord
En misschien zelfs even laten bezinken
maar nu het te laat is, heeft ze't pas door
Hoe ironisch 't ook mag klinken

Hij heeft geen spijt
Hij keek zelfs niet om zich heen
Hij dacht gewoon: "'t Is tijd"
waarna hij verdween