Lieve oma
Haar ogen waren bruin, haar haren waren grijs
ze was zo een fascinerende vrouw
ze was een vrouw om naar op te kijken
ze bemoeide zich nergens mee
ze sprak altijd oprecht,
alles wat ze zei kwam recht uit haar hart
ze heeft mij zoveel geleerd
ze wordt honderd dacht ik, maar ik had het mis
ze is in alle rust en stilte zonder pijn gestorven
en nooit vergeet ik wat ze voor mij deed.
~januari 2000~
ze was zo een fascinerende vrouw
ze was een vrouw om naar op te kijken
ze bemoeide zich nergens mee
ze sprak altijd oprecht,
alles wat ze zei kwam recht uit haar hart
ze heeft mij zoveel geleerd
ze wordt honderd dacht ik, maar ik had het mis
ze is in alle rust en stilte zonder pijn gestorven
en nooit vergeet ik wat ze voor mij deed.
~januari 2000~
Reacties op dit gedicht
| Sientje: | Zondag, juni 23, 2002 13:24 |
| ze zal pas helemaal dood zijn als ze vergeten is... dus hou die herinnering aan zo'n fantastische oma voor altijd vast! superzoen, sientje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Brosserken | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 17 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||