Soms zit het leven tegen
Verliest geluk zijn glans
Gedachten gaan zwaar wegen
Geen toekomst, geen nieuwe kans

De wereld schijnt oneindig hard
Zó wreed en zó gemeen
Futiliteiten maken je verward
Daar kom je –lijkt het- niet overheen

Alles is donker, negatief
Voor jou zwart/wit, geen kleur
Opgewektheid neem je voor lief
Je wílt geen enkele fleur

Depressie heeft je in z’n macht
Maakt je een ander mens
Zoveel machteloosheid had ik niet verwacht
Iets wat ik het meest verwens

Toch mag je blijven hopen
Je bent niet voor niets op aard’
De toekomst zal anders lopen
Jíj bent het leven waard

Je kunt niets met al die positiviteit
En alles wat anderen beloven
Maar ik weet door de tijd
Ga jij weer in jezelf geloven

Verder gaat het leven
Verder, je hebt nu een time out
Ik beloof je het duurt wel even
Maar dan wordt alles weer vertrouwt

Maar uit je eerst, ‘t is goed ga door
Zeg wat je denkt en voelt
Des te eerder kom je hierdoor
En begrijp je weer waarvoor je leven is bedoelt

Aan het eind is de dageraad, die wacht
Voor jou zal het geluk weer komen
Een toekomst, vreugde, dromen
Maar je moet eerst door de nacht…