Borderline..
Gewoon een woord.
Als je er niks mee te maken heb,
is het een woord zonder betekenis.
Gaat langs je heen,
het zal wel..
Dan komt je meisje met Lieverd ik weet het nu zeker
ik heb Borderline.....
Je duizeld, het wordt zwart voor je ogen
een waas trekt aan je voorbij
Wat zeg je..
Je gaat lezen wat het inhoud
je verslint uitreksels en beschrijvingen.
Je wereld stort in.
Je wordt bang heel erg bang.
Dan besef je wat ze heeft gezegt.
Ze heeft pijn,veel pijn heel veel pijn,
ontzettend veel pijn, ondraaglijke pijn.
Je wist dat niet,ze hield het voor je verborgen.
Toch.....
wist je het wel
Natuurlijk wist ik het....
die stemmingswisselingen
die ruzies om niets
ontzettend lief en dan ineens heel erg boos
verdrietig
liegen,
ruzie om de kleinste onbenulligheden
Het wordt zwaar heel erg zwaar
ze heeft pijn heel veel pijn
Hoe ver gaat ze?
Angsten komen bij me naar boven
Gaat ze snijden en zich verwonden?
Ze zegt van niet maar .....
Mn leven viel even in duigen
Toekomstplannen kwamen te vervallen
Leven bij dit moment
Kan ik het aan
Hou ik het vol
zijn vragen die me beklemmen
Ja, ik ga voor haar
samen kunnen we het aan
alleen red ze het niet
ik wil dr steunen
en onze liefde zal het overwinnen
tuurlijk redden we het
we zijn positief en verliefd
Maar mag ik het ook even verwerken
mag ik even stil in een hoekje zitten huilen
even verdrietig zijn
even haar pijn over nemen
even mn verstand op nul zetten?