ik voel me niemand meer
Een dikke traan, en absoluut geen lach,
dat was het enigste dat ik gisteren in jou zag.
De waarheid sloeg je tegen de grond,
en geen enkel woord kwam meer uit jou mond.
Verlegen keek je me aan,
en ik zag niets anders als verdriet staan.
Ik was boos, en dat had je nog nooit meegemaakt,
die dingen die ik zei, hadden je voor het eerst echt geraakt.
Het kwam weer goed, en dat had ik ook wel verwacht,
maar geestelijk voel ik me nu zo goed als voor altijd veracht.
Dat zal wel over gaan, daar twijfel ik niet aan,
maar hoe jij er ook over denkt,
je hebt me echt gekrenkt.
smascha
dat was het enigste dat ik gisteren in jou zag.
De waarheid sloeg je tegen de grond,
en geen enkel woord kwam meer uit jou mond.
Verlegen keek je me aan,
en ik zag niets anders als verdriet staan.
Ik was boos, en dat had je nog nooit meegemaakt,
die dingen die ik zei, hadden je voor het eerst echt geraakt.
Het kwam weer goed, en dat had ik ook wel verwacht,
maar geestelijk voel ik me nu zo goed als voor altijd veracht.
Dat zal wel over gaan, daar twijfel ik niet aan,
maar hoe jij er ook over denkt,
je hebt me echt gekrenkt.
smascha
Reacties op dit gedicht
