Konijntjes
Een beklijvende hitte
hangt over het open veld.
Aan de kant, vlak bij de vol gegroeide veldweg,
staat een donkerbruine rieten mand,
gevuld met flauw hangende klavers.
Ik moet verder werken!
De konijntjes, fris en wel
in de grote schuur,
hebben hongerige kleintjes.
Dutsig lief met hangoortjes.
...
Gespannen rollen spieren
onder een bezwete bruine huid,
als de oude zeis
met krachtige halen
doorheen het malse groen snijdt.
Nog even
en de mand is vol.
Reacties op dit gedicht
| sanne maarse: | Vrijdag, juli 05, 2002 12:38 |
| best goed |
|
| Hanneke Eirinn: | Woensdag, juni 19, 2002 14:19 |
| 'Gespannen rollen spieren onder een bezwete bruine huid, als de oude zeis met krachtige halen doorheen het malse groen snijdt' *zucht* ;)) |
|
| ~Marina~: | Woensdag, juni 19, 2002 13:32 |
| :) lief konijntjes.... en maar goed dat iemand eten voor ze haalt ;) Marina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Joris Daelemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||