hemelvaart
door zware duisternis omhuld
slijt ik mijn laatste dagen
en als de dood me stil komt halen
geen mens, die mij dan nog hoort klagen.
de wereld bestond miljarden jaren
voordat ik eenzaam werd geboren
door zoveel oorlog,zoveel leven al gewist
dus wat is er voor mij verloren.
als binnenkort mijn kijkers ogen
geen pijn meer doen, voor altijd zijn gesloten
en door de levenslast mijn rug niet meer gebogen
lig ik sereen gestrekt, drijf opwaarts met de hemelboten.
Reacties op dit gedicht
| blommeke: | Donderdag, juni 20, 2002 02:40 |
| John, kan niet anders zeggen, het is een pracht! |
|
| free: | Woensdag, juni 19, 2002 23:43 |
| droevig mooi toch schets je n vredig beeld *hemelboten ik neem de slaapboot nu.... sweet dreams john liefs free ~(O)~ |
|
| Koelemij, Harold: | Woensdag, juni 19, 2002 18:57 |
| auw een gedicht mer rauw maar mooi verwoord tis John weer die scoort vele mooie strofe dat is wel even boffe als je schrijfen kunt en poezie gunt Sjappo John een hele mooie wederom |
|
Over dit gedicht
| Auteur: John.M.Lammers | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||