Je lach als een stralende zon.


Blaadjes vallen.
Zacht naar beneden.
Zachtjes valt het regen
Op een grote paraplu......
Je kijkt op.
Je glimlach warm als de stralende zon.
Maar dan begint het te regen
In mijn hart van verdriet.
Je bent niet meer in mijn leven.
Maar ook dat van een ander niet.
Je leeft nu zonder pijn zonder verdriet.
Maar je leven leidt een eigen leven in mijn
hart.
Je was een van de eerste die zei
Ik hou van jou..
je gaf me vertrouwen
Je gaf me een schouder om te huilen.
Je liet me dingen zien zoals jij ze gezien hebt.
Zachtjes begint een vogeltje te fluiten
Mijn gedachten dwalen even af..
Bij een bankje neer gekomen
ga ik zitten en denk ik even na.
Hoe kon het nu zo weze dat je niet meer
bij ons mag wezen.
Wat was het doel om je leven niet meer te leven.
Zonder ons.
Maar toch mag ik dit beleven.
Je bent misschien niet meer bij ons in het midden
Maar ik weet dat je altijd in mijn hart te vinden bent.

tineke