de dood
Met veel haat
val ik uitendelijk in slaap
De stilte is de pijn
waarin ik verschijn
De droom van m'n leven
heb ik opgegeven
Deze lange nacht
had niemand zo vroeg verwacht
De dood komt sneller dan je denkt
Ik hoop dat je mij gedenkt
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Leven is als een kaars
verbranden van de pijn
Pijn is als een refrein
het komt steeds terug
Hulp word snel geroepen
maar niet snel gehoord
Tranen vol verdriet
ik hoop dat ik dit ooit verlies
Hoog in de heldere lucht
laat ik men laatste zucht
Ellenke
val ik uitendelijk in slaap
De stilte is de pijn
waarin ik verschijn
De droom van m'n leven
heb ik opgegeven
Deze lange nacht
had niemand zo vroeg verwacht
De dood komt sneller dan je denkt
Ik hoop dat je mij gedenkt
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Leven is als een kaars
verbranden van de pijn
Pijn is als een refrein
het komt steeds terug
Hulp word snel geroepen
maar niet snel gehoord
Tranen vol verdriet
ik hoop dat ik dit ooit verlies
Hoog in de heldere lucht
laat ik men laatste zucht
Ellenke
Reacties op dit gedicht
| Ophelia: | Woensdag, juni 19, 2002 20:31 |
| Ellen, meisje... geef niet op! Je raakt er wel net zoals ik! Zeker weten. We kunnen ons aan elkaar optrekken. Later zal je blij zijn dat je hebt doorgebeten. Eenmaal je je eigen leven hebt, zal je gelukkig zijn. xxxx Liefs, Nele |
|
Over dit gedicht
| Auteur: agrumeke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||