weg galloperen

de 4 pilaren die mij omringen
zijn plots bomen bekleed met groenste groen klimop
de beige vloer
is bospad geworden waarover ik ga
de hout met rode stoel
is mijn zuiver edel vurige merrie
de lichtstralen die door de ramen komen
is het schaarse licht dat zich een weg heeft weten banen door het bladerdak van de bomen
zo galopeer ik weg naar de horizon
om mijn prins te halen
en samen gaan we weg van hier
alles achter ons laten
is waar ik nu naar verlang

Geschreven door

aseos

Reacties op dit gedicht

aseos vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Koelemij, Harold:	Woensdag, juni 19, 2002 21:01
hou vast een mooie gedachten en hoop dat hij waarheid wordt

*!_Joda_!*:	Woensdag, juni 19, 2002 20:13
droom je prins, tis schitterend te weten dat fantasie een wereld maakt... groetjes Joda

Over dit gedicht

Auteur: aseos
Gecontroleerd door: Frummel
Gepubliceerd op: 19 juni 2002
Thema's: [Samen] [Verlangens] [Sprookjes]