het moet gezegd worden
ik was er niet bij
ik was er niet
toen je met je schedel tegen een paal botste
en drie dagen coma leed
ik was er niet bij op je verjaardagsfeest
op je verlovingsbal
en ik stond ook niet mee op de foto
het moet gezegd worden
dat echt vrienden onafscheidelijk zijn
dat horen zijn
maar "zijn" is iets anders
wat ons vrienden maakt
is voor niemand vatbaar
het is iets
dat je niet ziet of hoort
je ruikt het wel
aan de bloemen in de tuin
en aan de klanken van stromend water in het park
ik weet het vriend
ik was er even niet
en ik ben ook nergens naar toe gegaan
er is heel wat gebeurt
maar ergens in het park staat nog altijd
onze handtekening op de maatschappij
en onze herinneringen en dallen
in combinatie met ons eindeloos gelul over blote grieten
en gangstermanieren in dure glimmende wagens
ik ben je nog niet vergeten mijn vriend
daarnet zag ik nog bij het aansteken van mijn sigaret
jouw blauwe adem langs mijn gezicht dansen
en ik hoorde je zeggen
dat hoe onafscheidelijk alles ook lijkt
er altijd iets is om terug te vallen
en ik wist wat je bedoelde
en haalde een foto uit mijn colbert
die ene waar we alletwee zo stoned opstaan
zo moe en zo dronken, zo zonder enige enkele fut
en we zitten daar maar
jij daar, en ik ernaast
en toen wist ik het
onafscheidelijkheid bestaat niet in een vriendschap