De vluchteling

in een ruim vol angst
golven je dromen weg
als de zee
woest tegen de wanden slaat

daar zit je dan
uitgekauwd op het land van herkomst
omringd door ogen
die staren in het zwarte niets

wat klinkt is een huilende baby
die de vrijheid nooit zal kennen
de dood komt hier al binnen

je hebt niets dan
een duur betaalde vrachtbrief
naar de vrijheid
en de vracht ben jij

biddend voor een veilige haven
droom je van een nieuwe tijd
terwijl ratten aan je knagen

dan sterf je

zo vind men je 's morgens
een glimlach op je dode gelaat
de vrachtbrief in je handen
waarop nog net te lezen :

bestemd voor asielzoekerscentrum te Tiel
bed drieëntwintig.

© Linda Bäcker
~ juni 2002 ~