Ik denk
Ik denk
Ik zit op een stoel,
helemaal alleen
Verborgen voor het leven,
voor de wereld om me heen
Ik verwerp de ruimte,
vergooi de tijd
Ik stenig de wolken,
verdraai de werkelijkheid
Ik leef in mijn hoofd,
de gedachten in mij
In chaos geordend,
danst alles voorbij
NaK.
Ik zit op een stoel,
helemaal alleen
Verborgen voor het leven,
voor de wereld om me heen
Ik verwerp de ruimte,
vergooi de tijd
Ik stenig de wolken,
verdraai de werkelijkheid
Ik leef in mijn hoofd,
de gedachten in mij
In chaos geordend,
danst alles voorbij
NaK.
Reacties op dit gedicht
| louise: | Donderdag, juni 20, 2002 17:33 |
| diep en mooi... k heb er eigenlijk niets aan toe te voegen liefs louise |
|
| *!_Joda_!*: | Donderdag, juni 20, 2002 00:38 |
| de tegenstelling van staischzitten en dynamisch dansen... het tastbare en verborgene... tis in evenwicht, mooi gedaan groetjes Joda |
|
| Dani: | Donderdag, juni 20, 2002 00:31 |
| Heel mooi! Mooie stijl van schrijven! Liefs, Nerys |
|
| Senta: | Donderdag, juni 20, 2002 00:22 |
| Heel erg mooi.. snap precies hoe je je voelt.. | |
| Sheena: | Donderdag, juni 20, 2002 00:18 |
| leest aandachtig, mooi werkje ... moet ik nog eens lezen ... eenvoudig en sierlijk dit... Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jürgen "NaK." Nakielski | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 20 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||